کد مطلب:39168 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا هنگامي كه خار را از پاي حضرت علي( درآوردند ايشان متوجه نشدند. ولي هنگامي كه حضرت محمد( نماز به جا ميآوردند بچه ها روي دوش ايشان نشسته بودند، پيامبر متوجه شد كه بچه ها روي دوش ايشان هستند، ولي حضرت علي( متوجه نشد؟

مورد حضرت علي( ، در ارتباط با دادن انگشتري توسط ايشان در نماز به سائل، و شبهه منافات داشتن آن با حضور قلب در نماز، مطرح شده است؛ كه علامه طباطبائي در پاسخ به آن فرموده اند : مفسران آيه انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكوة و هم ركعون (1) يعني ولي شما تنها خدا و پيامبر اوست، و كسانيكه ايمان آورده اند، همان كسانيكه نماز برپا مي دارند، و در حال ركوع زكات مي دهند. را به اميرالمؤمنين( اختصاص مي دهند. و اين كار هيچ منافاتي با حضور قلب در نماز ندارد؛ زيرا زكات و نماز هر دو عبادت هستند، و اين كار از قبيل عبادت در عبادت بوده است. و مانند جريان دو شتري استكه براي پيغمبر اكرم(آوردند، و حضرت بنا گذاشتند كه يكي از آنها را به هر كس كه دو ركعت نماز با حضور قلب بخواند،بدهند؛ و هيچكدام از اصحاب نتوانستند، ولي حضرت اميرالمؤمنين( توانست؛ با اينكه در نماز به ذهنش آمد كه هر كدام را كه چاقتراست، در راه خدا انفاق كند. زيرا اين فكر خود عبادت بود، و با حضور قلب در اثناي نماز، منافاتي نداشت. (2)

جرياني را كه شما پرسش نموده ايد، مانند مسأله مذكور، از قبيل عبادت در عبادت است.

گفته شده است كه پيامبر اكرم( در نماز، متوجه نشستن بچه ها روي دوششان مي شدند؛ و بخاطر همان، سجده را كمي طولانيتر ميكردند، تا به بازي بچه ها لطمه اي نخورد، و شخصيت آنها حفظ شود. همانطوركه مي دانيد پيامبر اكرم( ، پيامبر رحمت و رأفت بوده اند.(3) و همين لطف و مهرباني رسول اكرم ( بود كه باعث مي شد، حتي با كافران رفتاري نرم و ملايم داشته باشند؛ و از اين طريق به هدايت آنان كمك كنند.و مسلماً اين لطافت و نرمخويي، شامل حال كودكان، كه داراي روحيه اي لطيف و نازك، هستند نيز مي شد. و به ديگران نيز سفارش مي فرمودند : اكرموا اولادكم و احسنوا آدابكم يعني فرزندان خود را احترام كنيد، و با آنان مؤدّب برخورد نماييد. (4) كودكي كه تمايل عزت نفس و شخصيتش ارضا شود، و عملاً مورد تكريم و احترام باشد، دچار پستي وشكست روحينمي شود، و در خود احساس حقارت نمي كند. (5) بنابراين اين امر يك دستور ديني و عبادت است،و منافاتي با عبادت در نماز ندارد.

اما در مورد اينكه حضرت علي( متوجه بيرون كشيدن تير از پايشان نمي شدند، مسأله آن است كه گفته شده است كه قبل از بستن نماز، تير در پاي مبارك ايشان نشسته بوده، و دوستان حضرت پيشنهاد مي دهند كه تير را موقعي از پاي حضرت بيرون بكشيم، كه ايشان مشغول خواندن نماز هستند. و چون در آن حال كاملاً از خود بي خود شده، به خداوند و عبادت او مشغولند، متوجه بيرون كشيدن تير، و دردناشي از آن نمي شوند، پس نكته اصلي اين است كه ايشان چون به خود توجه نداشتند، و خداوند را مد نظر داشتند، متوجه بيرون كشيدن تير نمي شوند. و اين اخلاص شديد حضرت علي( را نشان ميدهد. همانطور كه در قرآن كريم گفته شده است : استعينوا بالصبر و الصلاة (6) يعني براي آرامش و فراموشي دردهاي خود به صبر و نماز پناهنده شويد. اما همين حضرت علي( كه در نماز متوجه دردهاي خود نيست، متوجه درد مردم و نياز آنها مي باشد. و موقعي كه سائلي در هنگام ركوع، از او تقاضاي كمك مي كند، انگشتر خود را به او مي بخشد.



ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

1. سوره مباركة مائده/آيه 55

2. 665 پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبايي، محمد حسين رخ شاد، ص107

3. سوره مباركة آل عمران/آيه 159، ترجمه : رحمت خدا تو را با خلق مهربان و خوشخوي گردانيد؛ و اگر تندخو و سخت دل بودي، مردم از گرد تو متفرق مي شدند... .

4. بحارالانوار، ج23،ص114

جوان از نظر عقل و احساسات، آقاي فلسفي

5.سوره مباركة بقره/آيه45